ﭼﻴﺰی ﻧﺪﻳﺪم ﺟﺰ ﺧﻮدت

وﻗﺘﻰ رﺳﻴﺪم ﺑﻪ ﺧﻮدم

ﺑﻴﻦ ﺗﻤﺎم آدﻣﺎ ﭼﺮا ﺷﺒﻴﻪ ﺗﻮ ﺷﺪم

ﺗﻮ آﺳﻤﻮن ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﭘﺮﻧﺪه ای آزاد ﺑﻮد

ﻏﻴﺮ ﺻﺪای ﺧﻨﺪه ﻫﺎت

ﻫﺮﭼﻰ ﺷﻨﻴﺪم ﺑﺎد ﺑﻮد

ﺑﺎ ﺗﻮ ﺗﻮی ﺗﻨﻬﺎﻳﻴﺎم

ﻳﮏ ﭼﻠﭽﺮاغ روﺷﻨﻪ روﺷﻨﻪ

از ﻟﺤﻈﻪ ای ﻛﻪ دﻳﺪﻣﺖ

ﻳﮏ ﺷﺎﺧﻪ ﺳﻮﺳﻦ ﺑﺎ ﻣﻨﻪ

ﺗﻮ ﺟﺮﻳﺎن داری ﻛﻪ ﻣﻦ

ﻧﺒﻀﻢ ﻫﻨﻮزم ﻣﻴﺰﻧﻪ

ﺗﻮ ﺑﺴﺘﺮ دﻗﻴﻘﻪ ﻫﺎ

ﺑﻐﻀﻰ ﺷﻜﺴﺖ و آب ﺷﺪ

ﺗﺮ ﺷﺪ ﻛﻮﻳﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎم

وﻗﺘﻰ دﻟﺖ ﺑﻰ ﺗﺎب ﺷﺪ

ﺗﻮ آﺧﺮﻳﻦ دﻗﺎﻳﻖ ﺻﺒﺮم ﺗﻮرو ﺑﻬﻢ داد

وﻗﺘﻰ ﺑﺮﻳﺪه ﺑﻮدم ﻋﺸﻖ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد

ﺑﺎ ﺗﻮ ﺗﻮی ﺗﻨﻬﺎﻳﻴﺎم ﻳﮏ ﭼﻠﭽﺮاغ روﺷﻨﻪ روﺷﻨﻪ

از ﻟﺤﻈﻪ ای ﻛﻪ دﻳﺪﻣﺖ ﻳﮏ ﺷﺎﺧﻪ ﺳﻮﺳﻦ ﺑﺎ ﻣﻨﻪ

ﺗﻮ ﺟﺮﻳﺎن داری ﻛﻪ ﻣﻦ ﻧﺒﻀﻢ ﻫﻨﻮزم ﻣﻴﺰﻧﻪ